Verteld door de moeder,
2004.
Ik deel jullie graag onze positieve ervaringen mee : ons zoontje B. (hij
is nu 5 jaar) is de jongste van drie. Hij is altijd een fel en pienter
kereltje geweest.
Zijn juf in de tweede kleuterklas herkende een aantal aspecten van hoogbegaafdheid
in hem. Voor ons was dit nieuw. Wij vonden hem gewoon, misschien ietsje
voor op andere kinderen, maar als jongste van twee pientere zussen, vonden
wij het heel normaal dat hij als -toen nog 4 jarige, leerde schaken, of
Carcassonne of Doolhof spelen.
Via de juf zijn wij bij het CBO terecht gekomen die na een test unaniem
duidelijk waren. B. heeft een IQ van 152 en presteert op alle vlakken erg
goed, met een uitschieter voor ruimtelijk inzicht.
Versnellen was stap één : na de paasvakantie ging hij
naar de derde kleuterklas. In september is hij van school veranderd en
gestart in het eerste leerjaar. Aan deze versnelling heeft hij op dit ogenblik
genoeg :
hij leert gretig lezen en schrijven en hij vindt het allemaal "mega".
Wat alles voor hem en voor ons zo aangenaam maakt is dat hij het heel erg
goed doet in een groep, hij voelt zich overal onmiddellijk thuis.
Hij maakt overal vrienden en ziet hiervan ook het belang in. Hij gaat naar
de scouts, speelt sedert dit schooljaar hockey en basket en wil ook nog
graag nog karate doen. Kortom : hij zit supergoed in zijn vel.
Op zijn nieuwe school hebben wij tot hiertoe alleen maar begrip en inzet
gezien. Men schafte zelfs een nieuwe verdiepende module van de taalmethode
aan omdat hij al kon lezen. Zijn juf is een kei in differentiëren,
alle kindjes krijgen onderwijs op maat.
Wat ik soms moeilijk vind is zijn enorme zelfstandigheid : hoewel hij
maar vijf is, zit hij er niet mee in een uur of twee alleen thuis te blijven.
Integendeel, dat vindt hij leuk. Soms is hij "verdwenen" en zit
hij bij de buren of verder van huis en vergeet hij ons te verwittigen.
Hij kan alleen de tram nemen om naar school te gaan. Hij kent drie-vier
telefoonnummers van buiten voor noodgevallen.
Hij heeft meestal oudere vriendjes (10-12 jaar) die hem heus niet als
een mascotte beschouwen maar als volstrekt evenwaardig. Hij heeft het liefst
dat ik hem voorlees uit weet-boeken over dieren, vulkanen, vliegtuigen,...
Een tijdje is hij ook helemaal vol geweest van de Titanic, maar dat hebben
we weer achter
ons liggen. Tenslotte vind ik dat hij teveel voor het scherm hangt, tv
of computer, hij vindt het allebei fascinerend. Van de Sint zou hij graag
een gameboy hebben, maar daar stel ik mijn veto tegen. Ik vraag me wel
eens af of ik hem nog meer moet stimuleren, maar tegelijk vind ik dat ook
hij recht heeft op "lummeltijd".
Deze week kreeg hij zijn eerste rapport. Hij zit voor alle vakonderdelen
in groep 1, wat betekent dat hij zelfstandig werkt, zonder de hulp van
de juf. Uizondering is schrijven, daarvoor zit hij in groep 2 waar de
juf af en toe komt helpen.
Ik ben erg gelukkig dat hij het zo goed doet, ik vind dat zijn hoogbegaafdheid
zoveel kansen in zich heeft. Het lijkt me een groot geschenk. Ik zou graag
zijn school via jullie site aanbevelen, want dat is voor ons tot hiertoe
één positieve ervaring.
met vriendelijke groet, D., mama van B.
|