Home Hoogbegaafd Herkenning Testen HB thuis Sociaal leven HB op school Probleemkinderen? Adresboek FAQ Goed voor een glimlach Literatuur
Hoogbegaafd
Omschrijving
Met hoeveel zijn ze?
Definities in literatuur
Anders "zijn"
Asynchrone ontwikkeling
Omgeving
Discussies over "hoogbegaafd" als term
 
Een discussie over "het" woord Hoogbegaafd...

Verschillende benamingen

We vinden in de literatuur een veelheid van benamingen rond hoogbegaafdheid. Er wordt gesproken van hoogbegaafd, maar ook van hoge intelligentie, hoogintelligent, begaafd, zeer begaafd, uiterst begaafd, getalenteerd, zeer getalenteerd, uiterst getalenteerd, hoog presterende scholieren, hoogvliegers, sterke studenten, genieën, rekenwonders, taalwonders, meerbegaafd, meer-bagage-kinderen, pluskinderen,...enz.

Meestal heeft men het dan over kinderen en jongeren (of volwassenen) met een hoge intelligentie, iets wat zich op meerdere terreinen kan manifesteren.

Het begrip hoogbegaafd wordt ook door ouders zelf wel eens vermeden omdat men het te beladen vindt. Wij hebben hierover in onze oudergroep wel wat gediscuteerd. Sommigen gebruiken het woord, anderen gaan voor de minder expliciete benamingen omdat ze de reacties van anderen een beetje vrezen, of gewoon omdat ze het geen juiste term vinden.

Voor het gemak gebruiken wij op deze website voornamelijk het woord hoogbegaafd. We gaan geen nieuwe woorden uitvinden omdat het begrip vaak verkeerd geïnterpreteerd wordt. Deze website tracht net de misverstanden een béétje te verminderen.

Discussies...

Tussen de ouders die contact met elkaar hebben ontspinnen zich wel eens discussies over het gebruik van het woord hoogbegaafd.  Sommigen gebruiken het steevast overal en altijd, kwestie van de doofpotoperaties uit het verleden niet te herhalen en hun kinderen niet het gevoel te geven dat ze "iets" hebben waar je best niet te veel over spreekt.  Anderen zullen eerder spreken van een voorsprong, van "snel" zijn, van meer uitdagende leerstof nodig hebben, enz, vaak omdat ze vrezen dat het gebruik van het woord hoogbegaafd verkeerde reacties zal uitlokken in hun omgeving.

Elk maakt voor zichzelf natuurlijk uit wat er in de eigen omgeving, in de eigen situatie het meest aangewezen is.

Een goed alternatief voor het woord waar iedereen zich in kan vinden hebben we nog niet ontdekt, maar dat kan nog komen natuurlijk. Voorlopig kiezen wij ervoor op deze site het heikele woord "gewoon" te gebruiken.


Hier wat uittreksels uit de discussies over het woord hoogbegaafd. Er bestaan dus verschillende meningen...


A.:

Ik gebruik het woord hoogbegaafd.  Ik heb geen behoefte aan omfloerste beschrijvingen. Iedereen kent het woord, zeker nu het steeds meer in de pers aan bod komt, en een aantal scholen bij wijze van spreken reklame beginnen maken met hun specifieke begeleiding van hoogbegaafden.

Ik vind het helemaal niet nodig een ander woord te gaan uitvinden omdat het woord hoogbegaafd misschien een zekere (foutieve) connotatie van luxe-probleem heeft voor sommige mensen, of weerstand oproept.  Je kan toch ook gewoon door de manier waarop je het woord gebruikt, en de uitleg die je geeft, iemand zijn idee van wat hoogbegaafdheid inhoudt, proberen bij te sturen?

Het woord vermijden doet me heel erg denken aan de tijd dat spreken van iemand met een handicap niet politiek correct was.  Het moest ab-so-luut "andersvalide" zijn. Momenteel vragen de mensen met een handicap weer om hun probleem met naam en toenaam te noemen, en dat is niet meer dan normaal.
Een bijkomend argument is volgens mij dat, als wij als ouders al zo'n beetje verstoppertje gaan spelen, onze kinderen ook weer in het straatje van "verstop je maar, je bent verdacht" dreigen terecht te komen.  Vroeger was het "not done" om te zeggen dat je kind slim was: het "doe maar gewoon, da's al gek genoeg" speelde toch erg vaak mee.  Wel, ik gun mijn kind zijn gaven, en heb er geen probleem mee te zeggen dat het hoogbegaafd is.  Zoals het blond is, een bepaalde lengte heeft, een bepaalde leeftijd heeft, enz.  Het hoogbegaafd zijn is gewoon één van zijn eigenschappen. Waar ik best wel wat uitleg bij wil geven, moest het begrip niet gekend zijn.

B:
Ik vind het geen mooi woord, hoogbegaafd.  Het dekt misschien de lading wel,  maar het is een zwaar woord. Je gooit het in de lucht en het valt meteen op iemands tenen.  Als beton.  Hoog-begaafd.  Wil niet iedereen dat zijn? Begiftigd met hoge gaven.  Het klinkt als iets dat je moet verdienen, waar je eerst heel hard voor moet werken. Zoals bij hooggeleerd, of hooggeëerd.  Alleen  krijg je het gratis. Als een titel waar je nooit iets voor hebt moeten bewijzen of presteren.  En daar dan nog moeilijk over doen.
Ik probeer dat woord ook op een normale manier te gebruiken.  Maar het lukt me niet.  En dat heeft niks met echte vrienden te maken.  Eerder met taalgevoel.  Het voelt alsof je met een vergelijkbaar woord als "bloedmooi" of "stinkend rijk", al heeft dat laatste dan een eerder pejoratieve betekenis, begrip wil vragen voor een moeilijke situatie.  Ocharme, ze is bloedmooi, wat een last om te dragen. Rijkdom, schoonheid, intelligentie, daar draait het om hier en nu.  En zelfs als dat niet je persoonlijke streven is, zelfs dan moet je toegeven dat het aantrekkelijker klinkt dan arm, lelijk en dom.  Ik denk dat het gewoon te veel gevraagd is om algemeen begrip te krijgen voor iets waarvan jij weet dat het moeilijk is, maar wat in de samenleving als het hoogste goed wordt beschouwd.
Als je eerlijk bent, wat zou je zelf kiezen,  een IQ van 140 of één van 60? Begrip voor het onbegrip, daar pleit ik voor.  Begrip voor het feit dat iemand met minderbegaafde kinderen tegen jou zegt : ja, maar jij weet tenminste dat hij het kan.  Ik heb het nu eigenlijk over twee verschillende dingen, besef ik.  Het woord en de connotatie die het als samenstelling oproept.  En daarnaast het begrip dat iedereen meent te kennen.
Misschien als het woord "hoogbegaafd" heel lang en heel vaak gebruikt wordt en als begrip in een negatieve context, misschien dat het dan op meer erkenning zal kunnen rekenen.
Ik pleit voor een ander woord.  Ik heb een kamp tegenover me, ik weet het.  Maar ik meen het serieus.  Een ander woord. Een afkorting, bijvoorbeeld. HB, waarom niet ? Of een Engelse afkorting ? Eender wat, als het maar licht is als je opgooit. Als je zo'n licht woord dan inderdaad rechttoe rechtaan kan gebruiken in plaats van het in nevelen te hullen, dan krijg je een begrip dat zich langzaam innestelt op een andere plaats in het algemeen bewustzijn. Tenminste zo denk ik erover.

C:
Er zouden verschillen bestaan tussen ouders die het woord hoogbegaafd gebruiken en deze die het woord vermijden. Prof Cornell, van de universiteit van Virginia (daar in Amerika) deed daar een aantal onderzoeken naar (gespreid over een 10-tal jaar, jaren 70-80  vorige eeuw). Degenen die het woord gebruiken zouden een betere verwerking hebben, en hun kinderen ook meer stimuleren.

D:
Waarom zouden wij ons laten leiden door verkeerde interpretaties van het begrip hoogbegaafd?  Gaan we dan voor elk woord waar iemand verkeerd op reageert een nieuw begrip uitvinden?  Laat ons nu maar eens gewoon zelf onze bijdrage leveren, en misverstanden proberen uit de weg te ruimen. Dat verstoppertje spelen is niks voor mij.

E:
Pfffff, mogen we een koe nog een koe blijven noemen? Of is het de
bedoeling dat we allemaal Politiek Correct worden op zijn Amerikaans?
"Ik heb een andersbegaafd kind mevrouw."
"Ocharme, wat heeft hij?"
"Niks, hij is gewoon andersbegaafd."
"Oh, dus het is mentaal gehandicapt?"
"Neen."
"Is hij een beetje achter?"
"Neen."
"Heeft hij een lichamelijke handicap?"
"Neen."
"Wat is dan het probleem?"
"Hij is andersbegaafd."
"Ah."

N.:
Ik ben vader van vier kinderen,waarvan 1 hoogbegaafd is bevonden door het CBO , de 3 andere hebben we niet meer laten testen. Waarom? Wel er zijn genoeg testen die je thuis kan laten doen door de kinderen. Toen wij op school mededeelden dat één van onze kinderen hoogbegaafd was bevonden door het CBO werden we op school van uit de hoogte aangekeken. Tot er aan de leerkracht werd uit gelegd dat "Hoogbegaafd" eigenlijk een foute benaming is en men beter over "Anders-Begaafd" zou spreken. Ik ben benieuwd of men dan nog zo'n onzin over dit onderwerp zal vertellen. Bij de leerkracht van ons kind heeft het wel meer begrip opgeleverd. Wat een woordspeling al niet kan doen.

 


© www.hoogbegaafdvlaanderen.be | Email : info@hoogbegaafdvlaanderen.be