Een moeder vertelt.
Hoewel ik het, achteraf bekeken, nogal gek vind, ben ik in het begin
van mijn zoektocht naar wat er aan de hand was met mijn kind, allerlei
lijstjes van kenmerken van hoogbegaafde kinderen gaan uitpluizen. En heb
ik die lijstjes naast kenmerken van een heleboel leerstoornissen en ontwikkelingsstoornissen
gelegd. Ik had daar behoefte aan: te zien dat er nog andere kinderen waren
zoals mijn kind, uit te zoeken of er nog andere zaken te bekijken waren
buiten die hoogbegaafdheid, want je ogen sluiten voor een eventuele dubbele
diagnose is niet goed voor je kind.
Daarop terugkijkend, kan ik maar één conclusie trekken.
Na een heleboel lijstjes na (en naast) elkaar te hebben gezien, blijken
veel dingen terug te komen over lijstjes heen. niet alleen in de lijsten
met kenmerken van hoogbegaafde kinderen, maar ook in lijstjes rond autisme,
AD(H)D, hypersensitiviteit, sommige lijstjes rond leerstoornissen, enz.
En een bijkomende vaststelling: beschrijvende lijstjes maken, anekdotes
samenbrengen, dat gaat blijkbaar veel mensen vlot af. Een aangepaste aanpak
bedenken iets minder. Maar waar het gebeurt, komen over de lijstjes en
labeltjes heen, dezelfde dingen vaak terug.
Ik heb soms gedacht (en vastgesteld) dat het afhing van welk boek
(of zelfs lijstje) iemand net had gelezen, welk etiket er weer eens op
mijn kind werd geplakt. Maar tegelijk zag ik dat de aanpak die werd voorgesteld
vaak op dezelfde zaken neerkwam: structuur bieden, een kind vanuit zijn/haar
eigen vaardigheden benaderen, het niet onderschatten, vertrouwen en veiligheid
scheppen, een kind in zijn waarde laten, aandacht hebben voor het sociaal
functioneren met die bepaalde eigenschappen. Allemaal zaken die we in
algemene boeken rond opvoeding ook terugvinden.
Hebben die lijstjes dan helemaal geen zin? Toch, ze zeggen iets.
Ik had bij een aantal zaken een gevoel van herkenning. Zien dat je kind
niet alleen is, geeft ook wat geruststelling. Eigenlijk zijn lijstjes
voor mij enkel een aanzet geweest om in een bepaalde richting verder te
zoeken. In die zin zijn ze nuttig om even te bekijken, maar moet je er
ook niet te lang bij stilstaan.
Dat is ook de reden waarom we op deze plaats toch enkele
lijstjes opnemen: ze geven een eerste beeld dat je verder kan doen denken
en zoeken. Bekijk ze, haal eruit wat je zelf wenst, maar besef het relatief
kleine belang van zulke vereenvoudigde dingen. En vooral: besef dat veel
kinderen, ook niet hoogbegaafde kinderen, een aantal van de opgesomde kenmerken
vertonen, zij het dan misschien zonder dat er een hoogbegaafd "vergrootglas"
op ligt.
Laat ons verder het belangrijkste niet vergeten:
het
gaat niet om het labeltje, maar om wat je ermee doet.
|